نقشه پریزهای ساختمان1- تمامی پریزهای موجود در سرویس ها با درجه حفاظتی IP44 می باشند.2- هر خط پریز با نمایش DP1 و DP2 و شماره فیوز مربوطه در جعبه فیوز از خطوط دیگر جدا شده است.3- اعداد در نقشه به معنی وصل به یکدیگر می باشند به طور مثال 1 به 1 متصل می شود.4- این نقشه براساس مساحت و متراژ اعلام شده در پست پیشین می باشد. 5- برای قسمت پارکینگ یک جعبه فیوز مجزا برای جدا کردن برق داخل خانه از بیرون آن ، تعبیه شده است.پذیرایی :برای قسمت پذیرایی از یک لوستر مرکزی به همراه چند چراغ سیلندری توکار و چند هالوژن تزئینی استفاده شده است. سه چراغ دیواری هم برای کاربردهای مختلف در سه نقطه به کار گرفته شده است.
ورودی :در قسمت ورودی اصلی یک چراغ سقفی روکار تعبیه شده است.
آشپزخانه :همانطور که ملاحظه می کنید در آشپزخانه برای قسمت زیر کابینت ها نیز چند هالوژن ( از نوع SMD سفید ) تعبیه شده است تا نور نقاط کور آشپزخانه را تامین کند.سرویس ها در دو نقطه دارای روشنایی هستند. (به دلیل وسعت آنها)
کسب و کار برقکاران
این روزها کسب و کار برقکاران ساختمان بسیار اوضاع نابسامانی دارد. برقکاران و تکنسین ها از معضلات شدید و بیکاری می گویند و همین امر بنده را بر آن داشت تا چند خطی درباره علل بوجود آمدن این اوضاع بنویسم و به گونه ای درد دل این قشر را بازگو کنم:نمی دانم اصلا کدام ارگان یا سازمان مسئول این بخش مهم و تاکید می کنم "بسیار مهم" از سیستم ساختمان است؟ سالهای سال است در این جامعه زندگی و کار می کنیم و به عنوان "برقکار" مشغول هستیم ولی هنوز هم که هنوز است نه نظارتی در کار است و نه کنترلی.کدام اتحادیه؟ کدام صنف؟ ما که در بین این نا به سامانی ها دیگر نفسی برای کشیدن نداریم. هر کس از جایش بلند می شود و برای خود نرخ و دستمزد تعیین می کند که هیچ مبنایی ندارد. نرخ دستمزدها بجای افزایش در حال کاهش است! می دانم ریشه این معضلات کجاست و تمام آنها را خدمت شما عرض می کنم:
- اشباع بازار کار :دیگر این بازار تحمل این همه برقکار را ندارد. آنقدر تعدادشان زیاد شده که کار به کسی نمی رسد. این نکته بسیار مهم سبب شده است تا برقکارها سرازیر شده و برای عقد قرار داد با کارفرما هر کاری بکنند که ایرادی هم بر آنها نیست زیرا زندگی نیازمند هزینه است. یکی از آن کارهایی که می کنند پایین آوردن قیمت هاست. مجبورند قیمتی بدهند که از دیگران پایینتر باشد تا شاید کارفرما کار را به آنها بدهد. در پروژها که اصلا باندبازی و بند "پ" بیداد می کند و در این بین کسانی مشغول به کار می شوند که شاید و تاکید می کنم شاید لیاقت و صلاحیت چنین پروژه هایی را نداشته باشند.
- کیفیت کار :کیفیت برقکاری ساختمان به برق ساختمان شدت پایین است. چرا باید برق ساختمان که از نظر من مهم ترین بخش یک ساختمان را تشکیل می دهد آنقدر بی کیفیت و بی ارزش باشد؟ کارفرمایان حاضرند برای هر چه ارزانتر تمام شدن کارشان بی کفایت ترین برقکاران را به کار بگیرند و بی کیفیت ترین جنس های برقی را تهیه نمایند. البته روی صحبت بنده با بساز و بفروش هاست. آنها واحدهای خود را می فروشند و می روند و تنها کسی که در این میان متضرر خواهند شد مالکان جدید هستند. برق ساختمان پس از مدتی به مشکل بر خواهد خورد و این مالکان مجبور می شوند هزینه های گزافی بابت ترمیم بپردازند. خوب دوستان به نظر شما یک تکنسین مجرب و کاربلد حاضر به چنین توافقی با کارفرما خواهد شد؟ از نظر بنده که جواب منفی است زیرا او "نمی تواند" اینگونه کار کند. پس این کارها و ساختمان ها در انحصار "نو برقکاران" و "نا برقکاران" با دستمزدهای اندک و ناچیز می باشد که باز هم تکرار می کنم ایرادی بر آنها نیست.- نظارت و کنترل :چرا باید شهرداری و دیگر ارگانهای ذیربط به چنین ساختمان هایی پایان کار یا اصلا مجوز ساخت بدهد؟ ساختمانی که یک مهندس برق سیستم برق آن را تایید نکند آیا مجاز به شروع فعالیت است؟ تقریبا 80 درصد برقکاران بدون داشتن مهارت و اطلاعات کافی درخصوص استانداردها و اصول سیم کشی ساختمان ، مشغول به کار هستند که این معضل ناشی از نبود سازمانی برای نظارت و کنترل است. ببینیم در کشورهای پیشرفته و نظام مند چگونه کار می کنند. اصلا آنجا حرفه ی برق کاری یک حرفه آزاد محسوب نمی شود زیرا تمام تکنسین های برق در استخدام سازمان ها و شرکت ها هستند و از آنجا جهت کار به کارفرما معرفی می شوند و تا لحظه پایان کار تحت نظارت و بازررسی هستند تا کار به نحو احسن و با کیفیت بالا انجام شود. در ضمن کسانی در این شرکت ها به کار گرفته می شوند که پیش از آن دوره های فنی لازم را گذرانده باشند و با مدرک رسمی صلاحیت آنها تایید می شود. دیگر خودتان مقایسه کنید و نتیجه بگیرید!
.webp){kind=small}